Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2022 r., sygn. I OSK 47/21
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie sędzia NSA Mariola Kowalska sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2512/17 w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 16 stycznia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2512/17 oddalił skargę J. M. na decyzję Głównego Lekarza Weterynarii z [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
J. M. we wniosku z 5 stycznia 2017 r. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii w K. z 7 listopada 2016 r. nr 230/2016 dotyczącej zatwierdzenia zakładu położonego w S. w zakresie prowadzenia [...] oraz utrzymania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego zakładu: [...], użytkowanego przez G. sp. z o.o. z siedzibą w G.
Pomorski Wojewódzki Lekarz Weterynarii decyzją z 7 marca 2017 r. nr 11/2017 stwierdził nieważność decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii w K. z 7 listopada 2016 r. nr 230/2016 z powodu niewykonalności decyzji istniejącej w dacie jej wydania i mającej charakter trwały, ponieważ Spółka świadomie, bezumownie korzystała z nieruchomości położonej w S., która stanowi własność J. M.
Główny Lekarz Weterynarii (powoływany dalej również jako "GLW") wskazał, że stanowisko J. M. o tym, że nie zgadza się na działalność spółki na swojej nieruchomości, nie stanowi przesłanki obiektywnej. Nie można bowiem wykluczyć, że strony mogłyby dojść do porozumienia i uregulować użytkowanie działki, jest to bowiem kwestia podlegające swobodzie umów. Spór pomiędzy stronami postępowania dotyczący bezumownego korzystania z nieruchomości nie stanowi przedmiotu badania przez organy administracji publicznej. Natomiast wątpliwości związane z użytkowaniem działki leżą w kompetencjach organów nadzoru budowlanego, nie zaś Inspekcji Weterynaryjnej.