Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2022 r., sygn. I GSK 184/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Izabella Janson Protokolant asystent sędziego Magdalena Chewińska po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A Sp. z o.o. Sp. k. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 października 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 440/18 w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. Sp. k. w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia dopuszczalnej normy zużycia alkoholu etylowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A Sp. z o.o. Sp. k. w B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 9 października 2018 r., sygn. akt I SA/Kr 440/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) – zwanej dalej p.p.s.a. oddalił skargę A Sp. z o.o. Sp. k. w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia [...] lutego 2018 r. w przedmiocie odmowy ustalenia dopuszczalnej normy zużycia alkoholu etylowego.

Treść uzasadnienia tego wyroku dostępna jest na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Od tego wyroku skarżąca spółka wniosła skargę kasacyjną, zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

I. naruszenie prawa materialnego, a to w szczególności poprzez:

1. naruszenie normy art. 30 ust. 9 pkt 6 w zw. z art. 32 ust. 3 pkt 4 1it. d) ustawy o podatku akcyzowym w zw. z art. 27 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych w zw. z art. 151 i 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a., poprzez błędną wykładnię art. 32 ust. 3 pkt 4 lit. d) ustawy o podatku akcyzowym w zakresie pojęcia "półprodukt", skutkującą niezastosowaniem normy art. 30 ust. 9 pkt 6 w zw. z art. 32 ust. 3 pkt 4 lit. d) ustawy o podatku akcyzowym, z uwagi na uznanie, iż alkohol do gotowania w postaci zaprawki do flambirowania nie stanowi półproduktu na gruncie wyżej wskazanych norm prawnych, a w konsekwencji oddalenie skargi podlegającej uwzględnieniu z uwagi na powyższe naruszenie prawa materialnego dokonane także przez organy podatkowe obydwu instancji w treści zaskarżonych decyzji.