Wyrok NSA z dnia 12 października 2022 r., sygn. III FSK 253/22

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Bogusław Dauter, , po rozpoznaniu w dniu 12 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 grudnia 2021 r. sygn. akt I SA/Rz 860/21 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo L. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Przemyślu z dnia 16 sierpnia 2021 r. nr SKO.4140.120.2021, SKO.4140.121.2021, w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 i 2017 r. oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 7 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 860/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo L. (dalej: skarżący) na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu z 16 sierpnia 2021 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 i 2017 r.

Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Od powyższego orzeczenia skarżący wywiódł dwie skargi kasacyjne o tożsamym brzmieniu, odrębnie dla poszczególnych lat podatkowych. We wniesionych środkach zaskarżenia, na podstawach wyszczególnionych w art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej: p.p.s.a.), skarżący zarzucił naruszenie następujących przepisów:

I. na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie prawa materialnego, tj.

1) art. 1a ust. 5 pkt 3, art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm., dalej: u.p.o.l.) poprzez błędne przyjęcie, że umowa z 1 sierpnia 2013 r. zawarta pomiędzy skarżącą a P1 S.A. oraz umowa z 1 lipca 2014 r. zawarta pomiędzy skarżącą a P2 S.A. w K., obejmujące swoim zakresem nieruchomości położone na terenie gminy L., nie przenoszą posiadania, regulując jedynie wzajemne prawa i obowiązki stron co do korzystania z nieruchomości będących w zarządzie skarżącej, a w rezultacie błędne przyjęcie, iż odpowiadają jedynie zakresowi służebności przesyłu;