Wyrok NSA z dnia 13 października 2022 r., sygn. I FSK 1744/19

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Dominik Mączyński, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1272/18 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec oraz miesiące od maja do listopada 2010 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od A. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 5.050 (słownie: pięć tysięcy pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 11 kwietnia 2019 r. (sygn. akt III SA/Wa 1272/18) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji) po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. S. (dalej: Strona, Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: DIAS, organ odwoławczy) z dnia 8 marca 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec oraz okresy rozliczeniowe od maja do listopada 2010 r., uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej: Dyrektor UKS) z dnia 23 listopada 2015 r. oraz umorzył postępowanie podatkowe (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń CBOSA).

1.2. Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor UKS po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za wyżej wskazany okres zakwestionował faktury wystawione przez M. sp. z o.o. z siedzibą w J. Organ I instancji wskazał, że spółka M. sp. z o.o. nie prowadziła faktycznej działalności gospodarczej, zatem nie mogła sprzedać towarów handlowych na rzecz Skarżącego. W związku z powyższym, Dyrektor UKS decyzją z 19 czerwca 2013 r. określił Stronie nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik i listopad 2010 r. w kwotach niższych niż wykazane pierwotnie w deklaracjach VAT-7, a DIAS po rozpoznaniu odwołania Skarżącego, decyzją z 18 listopada 2013 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.