Wyrok NSA z dnia 24 maja 2022 r., sygn. II FSK 2672/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Antoni Hanusz (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Protokolant Adrianna Siniarska, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Łd 120/19 w sprawie ze skargi W. sp. z o.o. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 listopada 2018 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.526.2018.1.MO w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz W. sp. z o.o. z siedzibą w L. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 19 czerwca 2019 r., I SA/Łd 120/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu skargi W. sp. z o.o. z siedzibą w L., uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 listopada 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, spółka we wniosku o wydanie interpretacji zapytała o wykładnię art. 15e ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.p.") w kontekście opisanych w stanie faktycznym usług. W odpowiedzi na wezwanie organu dokonała klasyfikacji tych usług zgodnie z klasyfikacją statystyczną PKWiU zaznaczając jednocześnie, że wykładnia sposobu rozumienia poszczególnych rodzajów usług wskazanych w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. powinna raczej opierać się na językowych definicjach tych pojęć.

Uznając stanowisko spółki za nieprawidłowe Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej oparł się na podanej przez stronę klasyfikacji PKWiU. Uchylając zaskarżoną interpretację sąd pierwszej instancji wskazał, że art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. nie zawiera odniesienia do klasyfikacji statystycznej PKWiU, a więc - wbrew stanowisku organu - przy ocenie, czy konkretne usługi mieszczą się w hipotezie tego przepisu, nie decyduje nazwa klasyfikacji w PKWiU.