Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. II GSK 2187/21

Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Beata Sobocha-Holc (spr.) po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Wojewody Mazowieckiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 1237/20 w sprawie ze skargi Wojewody Mazowieckiego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 28 maja 2020 r., nr KOC 2238/Ru/20 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 16 marca 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 1237/20, oddalił skargę Wojewody Mazowieckiego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 28 maja 2020 r., znak KOC 2238/Ru/20, w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji własnej z 7 marca 2017 r. utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z 4 października 2013 r., zobowiązującą Skarb Państwa - Wojewodę Mazowieckiego do zapłaty 2312 zł z tytułu kosztów przechowywania pojazdu [...].

Organ podkreślił, że Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności ww. decyzji zarzucając rażące naruszenie art. 2 i 3 ust. 1 ustawy z 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że kompetencje wojewody w sprawach z zakresu administracji rządowej obejmują obowiązki o charakterze finansowym.

Dalej organ wskazał, że decyzją z 15 kwietnia 2019 r. odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 12 grudnia 2019 r. (sygn. VII SA/Wa 1104/19) uchylił, bowiem organ skupił się wyłącznie na przesłance "rażącego naruszenia prawa", a istotne znaczenie miała kwestia podstawy prawnej, uzasadniającej obciążenie właśnie Wojewody ww. kosztami. Sąd stwierdził, że przedwcześnie, bez przeprowadzenia szczegółowej analizy, SKO stwierdziło brak wad nieważności.