Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2021 r., sygn. II FSK 2693/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA del. Sylwester Golec (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 232/18 w sprawie ze skargi R. M. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 17 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 232/18 uchylił interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 17 stycznia 2018 r., nr 0115-KDIT3.4011.353.2017.2.DP, wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w stosunku do R.M. (skarżący).

Sąd przyjął następujący stan faktyczny za podstawę do wydania wyroku:

R. M. złożył do organu wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. We wniosku przedstawił następujące zdarzenie przyszłe:

Skarżący jest obywatelem polskim, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Polski - kancelarię radcy prawnego i rzecznika patentowego. Głównym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącego jest miejscowość położona w Polsce (S.). Obecnie nie prowadzi działalności w innych miejscach. Planuje rozpoczęcie budowy domu jednorodzinnego na terenie Niemiec (tereny przygraniczne). Dom zostanie wybudowany przede wszystkim do celów mieszkalnych (podatnik przeprowadzi się tam z rodziną). Będzie w tym domu mieszkał przed pracą i po pracy. Do pracy będzie dojeżdżał codziennie do Polski. Jedno pomieszczenie w wybudowanym domu zostanie wydzielone w celu prowadzenia działań związanych z pracą kancelarii. Skarżący nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Niemiec. Ośrodek interesów życiowych skarżącego będzie znajdował się zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, ponieważ będzie on pracował w Polsce a mieszkał w Niemczech. Zatem będzie spędzał tyle samo czasu w obu krajach. Dotychczas skarżący mieszkał wyłącznie w Polsce, tutaj ma rodzinę i większość znajomych. W Niemczech nie będzie posiadał filii, lecz będzie posiadał w domu biuro w jednym wydzielonym pomieszczeniu, którym w pewnym zakresie (przebywając w domu) będzie pracował, np. odbędzie spotkanie z klientem. Placówka utworzona przez skarżącego będzie miała charakter stały, gdyż będzie znajdowała się w wybudowanym domu. Będzie to jednak dodatkowe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze pomocniczym i przygotowawczym. Głównym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej pozostanie Polska a palcówka znajdująca się w domu podatnika w Niemczech będzie służyła wykonywaniu tej działalności.