Wyrok NSA z dnia 20 maja 2020 r., sygn. II OSK 3241/19

Broń i materiały wybuchowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Siegień (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Jarecka po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 688/19 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. W. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 sierpnia 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 688/19 oddalił skargę J. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z [...] lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej.

Od powyższego wyroku J. W. wniósł skargę kasacyjną. Zaskarżając wyrok w całości, zarzucił:

a) naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.), dalej: "ppsa", które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, poprzez błędne przyjęcie przez Sąd, że organ nie naruszył przepisów art. 7, art. 8 § 1 i art. 77 § 1 oraz art. 80 kpa, które to naruszenie polegało na niezastosowaniu przez organ zasady prawdy obiektywnej, obligującej organ do podjęcia niezbędnych kroków zmierzających do wyjaśnienia stanu faktycznego w sytuacji wydania w stosunku do J. W. przez lekarzy oraz psychologów orzeczeń stwierdzających brak przeciwskazań do dysponowania przez wnioskodawcę bronią palną (orzeczenia lek. med. D. O., psych. A. G.; dr n. med. K. Z., mgr R. A.) i tym samym niezastosowanie zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa, jak również nierozpatrzenie i brak wyczerpującego zebrania w sprawie materiału dowodowego;