Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 28 maja 2020 r., sygn. II OSK 2367/19

Budowlane prawo

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie: sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 1721/18 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2018 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 1721/18 oddalił skargę [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej powoływanej jako Spółka) na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2018 r., znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach stanu faktycznego

i prawnego sprawy:

Prezydent m.st. Warszawy decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] wniósł sprzeciw wobec zgłoszonego przez Spółkę zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na budowie nośnika reklamowego na działce nr [...], obręb [...], położonej przy [...] w [...].

Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Spółki, uchylił w całości tę decyzję i umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji uznając, że wydana została z naruszeniem art. 30 ust. 5c oraz art. 30 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r. poz. 290, ze zm., obecnie Dz.U. z 2019 r. poz. 1186, ze zm.; dalej zwanej ustawą). Wskazał, że organ pierwszej instancji nie nałożył na Spółkę obowiązku uzupełnienia w określonym terminie dokumentów, z których wynikałoby w jakim miejscu zamierza zlokalizować nośnik reklamowy, uniemożliwiając tym samym sprawdzenie zgodności projektowanej inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00