Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2020 r., sygn. II OSK 3850/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 sierpnia 2019 r. sygn. akt II SA/Wr 201/19 w sprawie ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...] 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu; 2. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz Gminy [...] kwotę 527 (pięćset dwadzieścia siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2019 r. sygn. akt II SA/Wr 201/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na skutek skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...] stwierdził jej nieważność.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wojewoda Dolnośląski w skardze zarzucił Radzie Gminy [...] podjęcie uchwały z istotnym naruszeniem art. 28 ust. 1 w związku z art. 17 pkt 6 lit. a tiret pierwsze, tiret trzecie i lit. b tiret pierwsze, tiret trzecie i tiret czwarte i pkt 9 oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1945), dalej "u.p.z.p.", art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy, art. 9 ust. 4 i art. 20 ust. 1 ustawy.

Jako podstawę prawną tej uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym i art. 20 ust. 1 ustawy. Organ wskazał, że przeprowadzona ocena zgodności z prawem zaskarżonej uchwały pod kątem art. 28 ust. 1 ustawy, pozwoliła stwierdzić, że Rada Gminy uchwalając plan zagospodarowania przestrzennego, naruszyła w sposób istotny tryb i zasady sporządzania planu miejscowego w zakresie objętym wnioskiem o stwierdzenie nieważności. Przytaczając treść art. 17 u.p.z.p. Wojewoda wskazał, że ustalona przez ten przepis kolejność czynności musi być przestrzegana w procesie sporządzania aktu planistycznego, gdyż zapewnia ona możliwość udziału zainteresowanych podmiotów na różnych etapach procesu planowania i przeprowadzenie na właściwym etapie kontroli legalności przyjmowanych w projekcie rozwiązań w zakresie uzyskiwanych uzgodnień i opinii dokonywanych w odniesieniu do sporządzonego projektu planu. Wyjaśnił, że projekt tego planu był dwukrotnie przedmiotem opinii i uzgodnień przewidzianych w tym przepisie, zaś w toku analizy projektów uchwały poddanego procedurze zaopiniowania i uzgodnienia po raz pierwszy w 2014 r., oraz projektu poddanego procedurze po raz drugi w 2017 r. - jedynie z Państwowemu Wojewódzkiemu Inspektora Sanitarnemu, Burmistrzowi [...], Dolnośląskiemu Wojewódzkiemu Konserwatorom Zabytków oraz [...] Oddziałowi Straży Granicznej - stwierdzono szereg rozbieżności. Również analiza projektów tej uchwały poddanego procedurze zaopiniowania i uzgodnień po raz drugi, w 2017 r., oraz projektu wyłożonego do publicznego wglądu w dniach [...].05.- [...].06.2017 r. wykazała szereg rozbieżności. Wyjaśnił, że nie została ponowiona procedura planistyczna w postaci skierowania zmienionego projektu do zaopiniowania i uzgodnienia przez organy wymienione w art. 17 pkt 6 ustawy, a następnie wyłożenia po raz kolejny do publicznego wglądu.