Postanowienie NSA z dnia 16 lipca 2020 r., sygn. I OW 44/20

Administracyjne postępowanie

Dnia 16 lipca 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Stasikowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza N. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Burmistrzem N. a Prezydentem Miasta K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku w sprawie przyznania zasiłku okresowego i zasiłku celowego postanawia: wskazać Prezydenta Miasta K. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie

Pismem z 21 lutego 2020 r. Burmistrz Miasta N. wniósł o rozstrzygnięcie przez Naczelny Sąd Administracyjny sporu o właściwość pomiędzy nim a Prezydentem Miasta K. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku w sprawie przyznania zasiłku okresowego i celowego na zakup żywności oraz przyznania zasiłku celowego na zakup odzieży, obuwia oraz środków czystości

Działający z upoważnienia Burmistrza Miasta N. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej wskazał, że Zastępca Kierownika Działu Pomocy Bezdomnym Ośrodka Pomocy Społecznej w K. zawiadomieniem z 10 lutego 2020 r. przekazał do Burmistrza Miasta N. - MOPS w N.- podanie M. S. w sprawie przyznania zasiłku okresowego i celowego na zakup żywności oraz przyznania zasiłku celowego na zakup odzieży, obuwia oraz środków czystości do załatwienia zgodnie z właściwością. MOPS w N. ustalił, że wnioskodawczyni w okresie od 13 kwietnia 2016 r. do 19 października 2019 r. przebywała w zakładzie karnym w K. Jej rodzice nie żyją. Ostatnie miejsce zameldowania posiadała w N., os. [..], gdzie mieszkali jej rodzice. W obecnej chwili mieszkanie należy do osoby obcej. Z zebranej dokumentacji wynika, że przyczyną ubiegania się o środki z pomocy społecznej jest ubóstwo, bezrobocie i trudności z przystosowaniem się do życia po opuszczeniu zakładu karnego. Z akt sprawy nie wynika jednak, aby wnioskodawczyni była osobą bezdomną. W oświadczeniu z 4 lutego 2020 r. wskazuje ona, że aktualnie zamieszkuje w mieszkaniu, którego najemcą jest jej znajoma, posiada dostęp do kuchni, łazienki. Wskazuje także, aby należne świadczenie przesłać na adres obecnego zamieszkania. Strona nie wskazuje nadto, aby przebywała w miejscach niezamieszkałych, ani by ubiegała się o pomoc w formie schronienia dla osób bezdomnych. W danych adresowych ewidencji osób bezrobotnych wskazuje adres korespondencyjny oraz zamieszkania ul. [..]. Zdaniem organu, wnioskodawczyni nie jest osobę bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej, ponieważ, jak sama wskazuje, zamieszkuje w lokalu służącym do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Wobec tego organ właściwy do rozpatrzenia jej wniosku należy ustalić na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Dokumentacja zebrana w sprawie wskazuje, że wnioskodawczyni od opuszczenia zakładu karnego w 2019 r. nie zamieszkuje w N., a skoncentrowała swoje życie w K. Tam zarejestrowała się w GUP, korzystała z ofert pracy, poszukuje pracy we własnym zakresie, zamieszkuje również u znajomej. Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, organem właściwym do rozpatrzenia jej wniosku jest zatem Prezydent Miasta K.