Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2020 r., sygn. I GSK 685/17

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Gl 1456/16 w sprawie ze skargi E.M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od E.M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w części.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 27 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Gl 1456/16 oddalił skargę E. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K/ z [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

E. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą M. z siedzibą w Z. - dalej: skarżący, strona lub podatnik - w ramach, której we własnym zakładzie B., produkuje piwo. W roku 2015 jego działalność została objęta kontrolą podatkową w zakresie prawidłowości rozliczania podatku akcyzowego. Wskazano wówczas na nieprawidłowości w rozliczeniu tego podatku. Przedsiębiorca nienależnie wykazywał w deklaracji w pozycji "zwolnienia i obniżenia" kwoty podatku, które stanowią uszczuplenie a zarazem różnicę do zadeklarowania oraz zapłaty, bowiem nie wypełnił warunku zwolnienia określonego w § 13 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013 r., poz. 212, dalej: rozporządzenie lub rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego), które pozbawia zwolnienia podatników wytwarzających piwo na podstawie licencji uzyskanej od innego przedsiębiorcy. We wrześniu 2014 r. skarżący wykazał kwotę zobowiązania podatkowego w wysokości 82.881 zł, którą organ zakwestionował. Przedsiębiorca w okresie od maja 2014 r. do czerwca 2015 r. produkował piwo, ale nie posiadał składu podatkowego i rozliczał się w systemie przedpłat akcyzy. Składał deklaracje AKC-PA, obliczał i płacił podatek akcyzowy na podstawie przewidywanych - planowanych ilości wybitej brzeczki gorącej dla poszczególnych rodzajów piwa, o określonych stopniach Plato. Natomiast w składanej deklaracji AKC-4, jako podstawę obliczania akcyzy należnej przyjmował faktyczne ilości piwa otrzymane z produkcji, tj. zapisane w Kartach przebiegu gotowania warki oraz Księdze przychodów i rozchodów piwa. W roku 2014 podatnik, jako rozpoczynający produkcję korzystał ze zwolnienia limitu ilościowego, którego nie przekroczył. W roku 2015 skarżący korzystał również ze zwolnienia, ale dla małych producentów, którzy w roku poprzednim nie sprzedali więcej niż 20 000 hl piwa. Przedsiębiorca produkował piwo według własnych receptur (nr 01/2014, 56/2015, 57/2015) dystrybuowane do hurtowni piwa oraz piwa na zlecenie innych kontrahentów, jak B., B., K., S., B., B., R. i P. Z kontrahentami tymi podatnik podpisywał tożsame w brzmieniu umowy "mające na względzie wspólne interesy związane z produkcją i sprzedażą piwa" sprowadzające się do produkcji piwa we własnym zakładzie na podstawie receptury i surowca zlecającego. Umowy z poszczególnymi zleceniodawcami, którymi byli inni producenci piwa, różniły się ilością produkowanego piwa lub szczegółami rozliczeń finansowych. Zleceniodawca był jednocześnie dystrybutorem piwa (wyjątek B.).