Wyrok NSA z dnia 21 października 2020 r., sygn. I FSK 367/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, , po rozpoznaniu w dniu 21 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 października 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 777/17 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 1 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń 2014 r. oraz orzeczenia obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług za okres listopad-grudzień 2013 r. i styczeń 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 44 i 52-69 akt)

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 777/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę M. S. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: organ odwoławczy) z dnia 1 czerwca 2017 r. w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń 2014 r. oraz orzeczenia obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług za listopad-grudzień 2013 r. i styczeń 2014 r.

1.2. Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że organ podatkowy w toku kontroli wykrył nieprawidłowości w rozliczeniach skarżącego, w tym przede wszystkim to, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej przyjmował on i wystawiał faktury, które nie dokumentowały rzeczywistych czynności w zakresie nabyć i dostaw (krajowych i WDT) napoju energetyzującego. Po przeprowadzonej u skarżącego kontroli skarżący skorygował - zgodnie z ustaleniami kontroli - podatek należny, naliczony i WDT w deklaracjach korygujących VAT-7 za odpowiednie okresy rozliczeniowe. Organ uznał, że z uwagi na wystawienie i wprowadzenie do obrotu prawnego nierzetelnych faktur VAT tytułem rzekomej sprzedaży napoju energetyzującego, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, skarżący jest zobowiązany do zapłaty podatku wynikającego z tych faktur na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: u.p.t.u.).