Wyrok NSA z dnia 31 lipca 2020 r., sygn. I FSK 1780/17

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Ewa Rojek, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. (poprzednio K. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 czerwca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1805/17 w sprawie ze skargi K. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 10.800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 27 czerwca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1805/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W., obecna nazwa J. Spółka z o.o. w likwidacji (dalej jako: "Spółka" "KPP") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 maja 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2008 r.

2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że w decyzji z 13 grudnia 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. zakwestionował Spółce prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur wystawionych przez K. Spółka komandytowa (dale jako: "KSK") albowiem transakcje udokumentowane tymi fakturami nie podlegały opodatkowaniu. Tym samym strona naruszyła art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej "u.p.t.u.").

3. Po rozpoznaniu odwołania wskazaną powyżej decyzją z 14 maja 2014 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy stwierdził, że ww. faktury nie dokumentowały usług doradczych bowiem R. K. będący Prezesem K. Sp. z o.o. oraz w 99% właścicielem KSK musiałby sam sobie doradzać. Spółka jako podmiot nie może doradzać, musi to robić dana osoba, w tym przypadku R. K., który miał taką samą wiedzę jako Prezes KPP i właściciel KSK.