Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2020 r., sygn. II FSK 779/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Alina Rzepecka, po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2020 r. posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 września 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 238/19 w sprawie ze skargi H. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 28 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 26 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 238/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. L. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: organ odwoławczy) z 28 listopada 2018 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r.

2. W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku skarżąca, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.), zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. błędną wykładnię art. 2 ust. 1 pkt 3, 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d, art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 w zw. z art. 30e ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. - Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.) oraz art. 2a i art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. - Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm., dalej o.p.), co wynikało z dokonania zawężonej wyłącznie językowej wykładni wskazanych powyżej przepisów prawa podatkowego, która jest niezgodna z art. 4a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. - Dz. U. z 2018 r. poz. 644, dalej u.p.s.d.), a tym samym niezgodna z art. 8, 18, 21 ust. 1, art. 32 ust. 1 i 2 i 64 ust. 1 i 2, 71 ust. 1, 75, 178 Konstytucji w zakresie prawa skarżącej i jej męża do skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej oraz nieuwzględnienia dokonanej przez skarżącą i jej męża darowizny z poleceniem i nabycia nieruchomości na podstawie umowy użytkowania zawartej między skarżącą i jej mężem, a ich córką, co skutkowało oddaleniem skargi wniesionej przez skarżącą i utrzymaniem w mocy decyzji z 28 listopada 2018 r. wydanej przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie.