Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. I FSK 323/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Czuduk, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1760/16 w sprawie ze skargi Z. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia 2009 r. do grudnia 2010 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2016 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz Z. [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 44.081 (słownie: czterdzieści cztery tysiące osiemdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Rzeszowie, decyzją z dnia 31 grudnia 2015 r. określił Z. [...] sp. z o. o. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżąca", "Strona" lub "Spółka") kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń i kwiecień 2009 r., kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za poszczególne okresy od lutego do września 2009 r. listopad - grudzień 2009 r., styczeń 2010 r., okres od marca do grudnia 2010 r., a także kwoty zwrotów różnicy podatku za październik 2009 r., luty 2010 r., okres od kwietnia do grudnia 2010 r.

1.1.1. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że na podstawie zgromadzonego obszernego materiału dowodowego ustalono, że towar będący przedmiotem wykazanych przez Stronę wewnątrzwspólnotowych dostaw do M. [...], P. J. K. B., R. M., O. s.r.o., A. s.r.o. i A. K. N. nie został wywieziony z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, tym samym nie nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011, Nr 177, poz. 1054, ze zm.; dalej: ustawa VAT). W konsekwencji DUKS stwierdził, że Spółka nie dokonała WDT na rzecz ww. podmiotów i nie nabyła prawa do opodatkowania przedmiotowych transakcji stawką 0% podatku od towarów i usług na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o PTU. Towary, które rzekomo miały być przedmiotem WDT w rzeczywistości zostały dostarczone do polskich podmiotów.