Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2020 r., sygn. II FSK 2598/19

Grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako lasy podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jedynie wówczas, gdy są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej (innej niż działalność leśna). Nie może budzić wątpliwości, że użyte przez ustawodawcę w tym samym akcie prawnym pojęcia "związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" i "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" nie są tożsame. Przez pojęcie gruntów "zajętych" na prowadzenie działalności gospodarczej, należy rozumieć faktyczne wykonywanie konkretnych czynności, działań na gruncie, powodujących dokonanie zamierzonych celów lub osiągnięcie konkretnego rezultatu, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, bądź też działań zmierzających do uzyskania zakładanego rezultatu. Przesądzające znaczenie dla ustalenia "zajęcia" ma zatem sposób faktycznego ich wykorzystywania. Z art. 2 ust. 2 u.p.o.l. nie wynika przy tym, aby na gruntach zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej nie mogła być prowadzona inna rodzaju działalność, o ile specyfika prowadzonej działalności gospodarczej na to pozwala. Zakres znaczeniowy obydwu analizowanych pojęć należy określić w ten sposób, że grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej zawsze będzie gruntem związanym z prowadzeniem tej działalności, natomiast grunt związany z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zawsze będzie gruntem zajętym na prowadzenie działalności gospodarczej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Jerzy Płusa, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1117/18 w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 9 lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. uchyla w całości zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 9 lutego 2018 r., nr [...]; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz F. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 675 (sześćset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.