Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 656/18

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Agnieszka Olesińska, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych H. S. oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 1214/17 w sprawie ze skargi H. S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 czerwca 2017 r. nr 0115-KDIT2-2.4011.113.2017.1.ENB w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala obie skargi kasacyjne, 2) odstępuje od zasądzenia od każdej ze stron zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Sygnatura akt II FSK 656/18

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uwzględnił skargę H. S. i uchylił zaskarżoną nią indywidualną interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

We wniosku z dnia 4.05.2017 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca podała, że była zatrudniona w spółce, w której Skarb Państwa dysponuje większością głosów na walnym zgromadzeniu, że zawarta przez nią umowa o pracę przewidywała, iż w okresie sześciu miesięcy po ustaniu stosunku pracy skarżąca będzie obowiązana do powstrzymywania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej, w zamian za to otrzymując odszkodowanie za każdy miesiąc wymienionego okresu w wysokości 100% przysługującego jej ostatnio wynagrodzenia brutto. Od dnia 27.04.2016 r. do dnia 24.10.2016 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim, otrzymując najpierw wynagrodzenie chorobowe, a następnie zasiłek chorobowy. Na mocy oświadczenia, złożonego przez pracodawcę w dniu 3.11.2016 r., jej stosunek pracy ustał z dniem 10.11.2016 r. w trybie przewidzianym w art. 52 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 1666, dalej: K.p.). Zadała pytanie, czy w związku z opodatkowaniem wymienionego odszkodowania na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) do wynagrodzenia stanowiącego podstawę do obliczenia wysokości odszkodowania należy zaliczać wynagrodzenie chorobowe oraz zasiłek chorobowy - zajmując stanowisko, że do wymienionego wynagrodzenia należy zaliczać zarówno wynagrodzenie chorobowe, jak i zasiłek chorobowy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00