Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 6 października 2020 r., sygn. I FSK 2009/17
Uregulowania zawarte w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT służą uproszczeniu i przyspieszeniu obrotu gospodarczego, a nie sankcjonowaniu fakturowania czynności, które nie zostały dokonane. O ile bowiem transakcje łańcuchowe są całkowicie legalnym mechanizmem obrotu gospodarczego, to niezbędnym elementem ich skuteczności w rozliczeniu podatku od towarów i usług jest rzeczywisty charakter faktur wystawianych przez poszczególne ogniwa łańcucha.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia WSA (del.) Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 6 października 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 28 września 2017 r. sygn. akt I SA/Ke 391/17 w sprawie ze skargi T.N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach z dnia 28 kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T.N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 28 września 2017 r., sygn. akt I SA/Ke 391/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2020 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę T.N. (dalej "Strona" lub "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach (dalej "organ" lub "organ odwoławczy") z 28 kwietnia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od września do grudnia 2010 r.
Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, Sąd pierwszej instancji za prawidłowe uznał ustalenia organów podatkowych co do tego, że w stanie faktycznym sprawy miał miejsce rzeczywisty obrót stalą, jednak rzeczywista droga towaru nie pokrywała się z kierunkiem fakturowania. Zakwestionowane faktury, wystawione na rzecz Skarżącego, stwierdzają czynności niedokonane w zakresie, w jakim wskazano w nich, że wystawcą i stroną transakcji była B. [...] sp. z o. o. (dalej "B. [...]"). Zdaniem Sądu organy zasadnie przyjęły też, że Skarżący działał w ramach łańcucha podmiotów, którego celem było uzyskanie nieuprawnionej korzyści podatkowej. W pełni uprawniony był przy tym wniosek organów, że Skarżący miał, a co najmniej powinien mieć świadomość, że uczestniczy w oszukańczym procederze. Wskazują na to bowiem ustalone w sprawie okoliczności, przytoczone przez Sąd w uzasadnieniu wyroku. W konsekwencji zasadne było, zdaniem Sądu, odmówienie Skarżącemu - na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej "ustawa o VAT", prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakwestionowanych faktur
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
