Postanowienie NSA z dnia 13 listopada 2019 r., sygn. I OSK 1622/18

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 31 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Op 396/17 o odrzuceniu skargi I. P. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia [...] maja 2017 r. w przedmiocie propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu postanowieniem z 31 stycznia 2018 r. wydanym na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.), odrzucił skargę I. P. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z [...] maja 2017 r. stanowiące propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej, złożoną na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, ze zm., dalej: p.w.KAS).

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że skarga jest niedopuszczalna, gdyż zaskarżone pismo nie stanowi aktu podlegającego kontroli w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Podkreślił, że pismo określające nowe warunki zatrudnienia z mocy ustawy nie posiada formy decyzji, nie jest też czynnością bądź aktem innego rodzaju podlegającym kontroli w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniosła I. P., reprezentowana przez adwokata. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów prawa, które miały istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. poprzez błędną wykładnię i przyjęcie, że artykuł ten jest podstawą odrzucenia skargi w sytuacji gdy z uzasadnienia wynika, że w rzeczywistości wątpliwości Sądu dotyczyły właściwości sądów administracyjnych w konsekwencji czego doszło do wewnętrznych sprzeczności w uzasadnieniu uniemożliwiających kontrolę toku rozumowania Sądu I instancji i braku możliwości ustalenia rzeczywistej przyczyny odrzucenia skargi (a tym samym naruszenia konstytucyjnej gwarancji prawa do sądu - art. 45 ust. 1 Konstytucji RP);