Postanowienie NSA z dnia 5 marca 2019 r., sygn. II OW 230/18

Ochrona przyrody

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski, Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy E. z dnia [...] listopada 2018 r., znak: [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wójtem Gminy E. a Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska w O. Delegatura w G. poprzez wskazanie Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w O. Delegatura w G. jako organu właściwego do rozpoznania sprawy niewłaściwego składowania obornika oraz sianokiszonki w gospodarstwie rolnym zlokalizowanym przy ul. K. w miejscowości N., gmina E. postanawia: wskazać Wójta Gminy E. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie

W piśmie z 14 listopada 2018 r. Wójt Gminy E. (dalej: Wójt) wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wójtem Gminy E., a Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska w O. Delegatura w G. (dalej: WIOŚ w O. Delegatura w G.) poprzez wskazanie WIOŚ w O. Delegatura w G. jako organu właściwego do rozpoznania sprawy niewłaściwego składowania obornika oraz sianokiszonki w gospodarstwie rolnym zlokalizowanym przy ul. K. [...] w miejscowości N., gmina E..

W uzasadnieniu wniosku Wójt wskazał, że w dniu 20 lipca 2018 r. WIOŚ w O. Delegatura w G. w piśmie z 20 lipca 2018 r., znak [...], przekazał, zgodnie z właściwością, Wójtowi Gminy E. interwencję K. B. w sprawie niewłaściwego składowania obornika oraz sianokiszonki w gospodarstwie rolnym zlokalizowanym przy ul. K. [...] w miejscowości N., gmina E.. Jako podstawę przekazania przedmiotowej sprawy wskazano art. 243 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm., dalej: k.p.a., w związku z art. 376 i art. 363 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r., poz. 799 ze zm., dalej: p.o.ś.), z uwagi, że prowadzona w przedmiotowym gospodarstwie rolnym hodowla bydła jest zwykłym korzystaniem ze środowiska, która nie wymaga pozwolenia na korzystanie ze środowiska, a zatem nie podlega kontroli Inspekcji Ochrony Środowiska.