Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. II OSK 24/18

Obywatelstwo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant starszy inspektor sądowy W. L. po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 780/17 w sprawie ze skargi A. E. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 stycznia 2017 r. nr ... w przedmiocie odmowy przyjęcia oświadczenia woli nabycia obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 780/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. E. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 stycznia 2017 r. nr ... w przedmiocie odmowy przyjęcia oświadczenia woli nabycia obywatelstwa polskiego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał, że zaskarżoną decyzją z dnia 26 stycznia 2017 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, utrzymał w mocy decyzję Wojewody M. z dnia 21 października 2016 r. o odmowie przyjęcia oświadczenia woli w sprawie nabycia obywatelstwa polskiego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wywiódł, że organy prawidłowo zgromadziły materiał dowodowy. Przepisy art. 7 i 77 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego nakładają na organy administracji obowiązek dokładnego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego oraz wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Na podstawie całokształtu materiału dowodowego organ administracji publicznej ocenia, czy dana okoliczność została udowodniona. W ocenie Sądu, warunki te zostały spełnione w rozpoznawanej sprawie. Organy obu instancji prawidłowo ustaliły stan faktyczny sprawy. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że w odniesieniu do skarżącego zapadł wyrok Sądu Rejonowego dla W. P. z dnia 29 maja 2015 r. sygn. akt ... uznający skarżącego za winnego popełnionego czynu z art. 223 k.k. i skazujący go na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu warunkowym na okres 3 lat próby (obecnie, jak wynika z oświadczenia pełnomocnika skarżącego złożonego na rozprawie, wyrok ten jest prawomocny). Ponadto, w aktach sprawy znajduje się również odpis prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla m. W. z dnia 5 sierpnia 2011 r. sygn. akt III K 449/11 uznający skarżącego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, o którym mowa w art. 305 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej oraz wymierzający skarżącemu karę 100 stawek dziennych grzywny. Tym samym, organ odwoławczy miał podstawy do przyjęcia, że postawa i sposób zachowania skarżącego koliduje z obowiązującym w Polsce porządkiem prawnym i nie leży w interesie społecznym wydanie decyzji, na mocy której cudzoziemiec naruszający porządek prawny nabędzie obywatelstwo polskie. Zdaniem Sądu, dla oceny zaistnienia ewentualnego zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa czy porządku publicznego nie było konieczne przeprowadzenie dowodu z uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego z dnia 29 maja 2015 r. Wystarczające jest natomiast to, że skarżący został uznany za winnego tego, że w dniu 23 maja 2010 r. działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, używając niebezpiecznych przedmiotów dopuścił się czynnej napaści na funkcjonariuszy Policji, podczas pełnienia przez nich obowiązków służbowych. W ocenie Sądu, okoliczność, że skarżący dopuścił się w przeszłości przestępstw, za które został skazany wywołuje wątpliwości co do jego dalszego podporządkowania się normom prawny powszechnie obowiązującym na terytorium RP. Sąd uznał, że nie zmienia tego okoliczność, ze Sąd Rejonowy zawiesił wykonywanie kary przez skarżącego. Wbrew twierdzeniom skarżącego, nie można przyjąć, że od popełnienia czynu z dnia 23 maja 2010 r. skarżący nie dopuścił się żadnych naruszeń prawa. Jak wynika z akt sprawy skarżący w dniu 5 maja 2011 r. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał obrotu odzieżą oznaczoną podrobionymi znakami towarowymi, a zatem popełnił kolejny czyn zabroniony. Zgromadzone przez organ informacje dotyczące toczących się postępowań karnych, a następnie wydanych wyroków stanowiły wystarczającą podstawę do przyjęcia, że spełnione zostały przesłanki do odmowy przyjęcia oświadczenia woli w sprawie nabycia obywatelstwa polskiego na podstawie art. 10 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r., Nr 28, poz. 353 ze zm.), ponieważ nie leży to w interesie społecznym.