Wyrok NSA z dnia 25 września 2019 r., sygn. II OSK 2079/18

Ochrona zwierząt

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 25 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Skarbu Państwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2397/17 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa B. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 29 czerwca 2017 r. nr ... w przedmiocie ustalenia strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję oraz decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w R. z 10 marca 2017 r. nr ..., 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz Skarbu Państwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa B. kwotę 1140 (tysiąc sto czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 stycznia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2397/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Skarbu Państwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych Nadleśnictwa B. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 29 czerwca 2017 r. nr ... w przedmiocie ustalenia strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd w całości podzielił ustalenia stanu faktycznego dokonane przez organ odwoławczy i uznaje je za własne. Zdaniem Sądu, nie ulega wątpliwości, że dowody zgromadzone w sprawie w toku postępowania administracyjnego wskazują, że ustalono miejsce lęgu i przebywania orlika krzykliwego w sezonie 2016. Wskazują na to dowody w postaci: notatki ornitologa, zdjęć, wizji terenowej z 7 września 2016 r., nagranie na filmie. Nadleśnictwo nie kwestionowało odnalezienia gniazda na jodle, autentyczności innych dowodów. Analiza wszystkich dowodów, w szczególności nagrania filmu, na którym widoczny jest młody orlik oraz biały puch na gnieździe i na gałęziach poniżej gniazda, w powiązaniu ze wszystkimi innymi dowodami oraz ustaleniami organu odwoławczego odnośnie etapów lęgowych tego gatunku, wskazuje na to, że miejsce to było miejscem rozrodu i przebywania orlika krzykliwego w sezonie 2016. Fakt, że w dniu wizji przeprowadzonej 7 września 2016 r. gniazdo było puste, nie podważa powyższych ustaleń wobec wskazania organu, że w tym czasie młode orliki mogły wyruszyć już na zimowisko. W czasie wizji potwierdzono lokalizację gniazda na drzewie oraz zaobserwowano odchody pod gniazdem. W ocenie Sądu, organ zgromadził wyczerpujący materiał dowodowy i należycie go przeanalizował zgodnie z art. 77 k.p.a. Brak było podstaw, z uwagi na zgromadzony już materiał, do przeprowadzania rozprawy administracyjnej i dokonywania oględzin. Postępowanie zostało przeprowadzone zgodnie z zasadą praworządności, podjęto wszystkie niezbędne czynności w sprawie. Organy umożliwiły stronie zajęcie stanowiska w sprawie, dwukrotnie organ pierwszej instancji wzywał skarżącego do wskazania proponowanej strefy ochrony, czego skarżący nie uczynił. Nie doszło do naruszenia art. 10 k.p.a. w tym zakresie. Brak jest podstaw do uznania, że został naruszony interes społeczny i słuszny interes obywateli określony w art. 7 k.p.a. Stan sprawy został dokładnie wyjaśniony. Przeprowadzona ocena materiału dowodowego nie jest oceną dowolną, została ona dokonana na bazie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, jest ona zgodna z logiką i wiedzą życiową, nie doszło zatem do naruszenia art. 80 k.p.a.