Wyrok NSA z dnia 25 września 2019 r., sygn. II OSK 2242/18

Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 25 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 2176/17 w sprawie ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 lipca 2017 r. nr ... znak sprawy: ... w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 2176/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 18 lipca 2017 r. nr ... znak sprawy: ... w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że prawo do zabudowy nieruchomości skarżącej wynika z projektu budowlanego zatwierdzonego w trybie legalizacyjnym decyzją PINB z dnia 20 maja 2016 r. nr ... W decyzji tej, wydanej w warunkach art. 49 ust. 4 pkt 1 i ust. 5 oraz art. 48 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz.U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.), zobowiązano skarżącą do uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Tym samym, Spółka, przed rozpoczęciem korzystania z wybudowanego obiektu, miała obowiązek uzyskania odrębnej decyzji zezwalającej jej na jego użytkowanie.

Przypadki, w których wymagane jest uzyskanie akceptacji organu na rozpoczęcie użytkowania obiektu (czy to milczącej czy to w drodze decyzji) przewidziane zostały w art. 54 i 55 ustawy - Prawo budowlane Sąd uznał, że w sprawie nie jest sporne to, iż w związku z postanowieniami decyzji PINB z dnia 20 maja 2016 r., nr ..., na Skarżącej ciążył obowiązek z art. 55 ust. 1 pkt 2 Ustawy - Prawo budowlane, w myśl którego przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, jeżeli zachodzą m.in. okoliczności, o których mowa w art. 49 ust. 5 ustawy - Prawo budowlane. Ratio legis nałożenia obowiązku uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, o której stanowi art. 49 ust. 5 ustawy - Prawo budowlane, w sytuacji stosowania trybu legalizacyjnego względem popełnionej samowoli budowlanej, nie budzi przy tym zastrzeżeń i nie jest też w sprawie kwestionowany. W myśl art. 57 ust. 7 Ustawy - Prawo budowlane w przypadku stwierdzenia przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego lub jego części z naruszeniem przepisów art. 54 i 55, organ nadzoru budowlanego wymierza karę z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego. Do kary tej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kar, o których mowa w art. 59f ust. 1, z tym że stawka opłaty podlega dziesięciokrotnemu podwyższeniu. Okoliczności towarzyszące wymierzeniu wskazanej kary, muszą przesądzać o tym, że po pierwsze, przystąpiono do użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, po drugie, że owo przystąpienie nastąpiło z naruszeniem przepisów art. 54 i 55 ustawy - Prawo budowlane. Chodzi zatem o przystąpienie do użytkowania obiektu, które stanowi następstwo zignorowania obowiązków wynikających z art. 54 i 55 ustawy - Prawo budowlane.