Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. II OSK 2045/17

Inspekcja pracy; Inspekcja sanitarna; Administracyjne postępowanie; Ochrona zdrowia

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski /spr./ Protokolant starszy inspektor sądowy Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 1207/16 w sprawie ze skargi (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) marca 2016 r. nr (...) w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za nieprzestrzeganie przepisów w zakresie prezentacji i reklamy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 1207/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) marca 2016 r. znak: (...) w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za nieprzestrzeganie przepisów w zakresie prezentacji i reklamy.

Sąd pierwszej instancji po przeanalizowania zgromadzonego materiału w przedmiotowej sprawie i podniesionych argumentów stron uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd pierwszej instancji rozpatrując niniejszą sprawę w zakresie przepisów prawa materialnego uznał, że organ pierwszej i drugiej instancji w pełni prawidłowo zastosował przepisy prawa. Dotyczy to zarówno przepsów mających charakter norm sankcjonowanych jak i norm sankcjonujących.

Stosownie do uchylonego już przepisu art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2017 r. poz. 149, z późn. zm.) oznakowanie środka spożywczego nie można było przypisywać takiemu środkowi właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczenia, albo odwoływać się do takich właściowści. Przepis ten przewidywał zakaz określonego zachowania, mającego charakter wprowadzenia konsumenta w błąd w zakresie możliwych skutków leczniczych określonych środków spożywczych. Wykładnia językowa jak i wykładnia funkcjonalna powyższego przepisu nie pozostawi wątpliwości co do jego stosowania.