Wyrok NSA z dnia 26 marca 2019 r., sygn. I OSK 1372/17

Drogi publiczne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski, Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.), Protokolant asystent sędziego Piotr Polak, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 1751/16 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz K. K. kwotę 857 (osiemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 marca 2017r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] czerwca 2016r. znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego.

Powyższy wyrok zapadał w następstwie ustalenia, iż ww. decyzją z dnia [...] czerwca 2016r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, na podstawie art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2015r. poz. 460 ze zm.), dalej w uzasadnieniu przywoływanej jako "u.d.p.", oraz art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016r. poz. 23 ze zm.), dalej w uzasadnieniu przywoływanej jako "K.p.a.", po rozpoznaniu wniosku K. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2016r. Nr [...] odmawiającą zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi krajowej nr [...] (ul. G.) w miejscowości T. do nieruchomości stanowiącej działkę nr [...]/21 obręb R. (w km [...]), będącej własnością K. K., celem zapewnienia obsługi komunikacyjnej działek nr [...]/21, nr [...]/21, nr [...]/21, nr [...]/21. Ww. działki powstały w wyniku podziału nieruchomości złożonej z działek nr [...]/21 i nr [...]/21, które przylegały do drogi usytuowanej na działce nr [...]/4, połączonej poprzez zjazd z drogą publiczną ([...]). Organ ustalił, iż nieruchomość stanowiąca własność K. K. przylega do drogi krajowej nr [...] poprzez działki nr [...]/21 i [...]/21., przy czym dodał, iż nie istnieje legalny zjazd z drogi krajowej nr [...] do wskazanej nieruchomości. Podniósł, że wnioskowany zjazd usytuowany jest w miejscu, gdzie zarządca drogi zinwentaryzował zarurowany odcinek rowu otwartego przydrożnego - przepust. Przepust ten nie został, w świetle twierdzeń organu, wykonany przez zarządcę drogi. Przy tym oznakowanie poziome jezdni (linia ciągła krawędzi jezdni) również potwierdza fakt nieistnienia na wskazanym odcinku drogi publicznej zjazdu. Organ powołał się również na to, że droga krajowa nr [...] została zakwalifikowana do dróg głównych ruchu przyspieszonego (GP) i zaznaczył, że drogi tej klasy służą do prowadzenia ruchu tranzytowego, przy tym charakteryzują się występowaniem wysokich prędkości oraz dużym udziałem w strukturze rodzajowej ruchu pojazdów ciężkich.