Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. II OSK 283/17

Na potrzeby art. 35 ustawy o ewidencji ludności opuszczenie lokalu na pewien okres może być również uznane za trwałe, jeżeli okres ten jest wystarczająco długi dla uznania, że w sposób trwały dana osoba zorganizowała sobie nowe centrum życiowe w innym miejscu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego T. G. po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 września 2016 r. sygn. akt III SA/Lu 1727/15 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Wojewody L. z dnia 28 września 2015 r. nr ... w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 września 2016 r. sygn. akt III SA/Lu 1727/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę J. W. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia 28 września 2015 r. nr (...) w przedmiocie wymeldowanie z pobytu stałego.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał, że przedmiotem kontroli była decyzja Wojewody Lubelskiego dotycząca wymeldowania J. W. z miejsca pobytu stałego. Materialnoprawną podstawę zaskarżonej decyzji stanowił przepis art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2016 r. poz. 722).

Sąd stwierdził, że organy prawidłowo oceniły, że zaszły przesłanki wymeldowania skarżącego z lokalu przy ul. (...) w M., bowiem z akt sprawy wynika, że skarżący od maja 2012 r. nie przebywa w przedmiotowym lokalu. Skarżący wyjaśnił, że nie mieszka w wyżej wymienionym lokalu od 5 maja 2012 r. Wyprowadził się zabierając ze sobą rzeczy osobiste, dokumenty firmy, laptop. Okoliczność i datę opuszczenia ww. lokalu przez skarżącego potwierdzili w swoich zeznaniach K. W. i G. W. (dzieci skarżącego), podczas których skarżący uczestniczył. K. W. oświadczyła, że skarżący wyprowadził się dobrowolnie w dniu 8 maja 2012 r. Domowników w czasie wyprowadzki nie było. Skarżący zabrał swoje rzeczy, dokumenty firmowe, wyposażenie biura - laptop, drukarkę, stolik, dwa fotele i kanapę oraz trzy samochody, urządzenia budowlane, narzędzia. Również z zeznań G. W. wynika, że skarżący wyprowadził się w maju 2012 r., zabierając ze sobą swoje rzeczy osobiste i wyposażenie biura. O trwałym wyprowadzeniu się z przedmiotowego lokalu zeznały sąsiadki skarżącego: J. K. oraz B. M.