Wyrok NSA z dnia 13 września 2019 r., sygn. I GSK 1320/18

Finanse publiczne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Barbara Mleczko- Jabłońska(spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 13 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Miasta Luboń od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 4405/15 w sprawie ze skargi Miasta Luboń na decyzję Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2015 r. nr FG6.4144.13.ECH.467.2015 w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dotacji celowej pobranej w nadmiernej wysokości 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Miasta Luboń na rzecz Ministra Finansów 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 października 2016 r., sygn. akt V SA/Wa 4405/15, oddalił skargę Miasta Luboń na decyzję Ministra Finansów z 26 sierpnia 2015 r. w przedmiocie określenia kwoty dotacji przypadającej do zwrotu.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

W latach od 2003 r. do 2009 r. Miasto Luboń realizowało inwestycję polegającą na budowie hali widowiskowo-sportowej, włączoną do Kontraktu Wojewódzkiego dla Województwa Wielkopolskiego na lata 2007-2008.

Na podstawie umowy nr 9/08 z dnia 12 grudnia 2008 r. Miasto uzyskało dofinansowanie dotacją celową z budżetu państwa w kwocie 4 581 978 zł na realizację projektu pn. "Budowa hali widowiskowo-sportowej w Luboniu". W lipcu 2009 r. inwestycja została oddana do użytku i przyjęta do aktywów trwałych Miasta. Łączna wartość projektu wyniosła 15 021 057 zł. Beneficjent był zobowiązany do przekazania na realizację projektu środki własne w łącznej kwocie 10 439 079 zł.

Faktyczna wartość projektu, ustalona w wyniku kontroli przeprowadzonej w dniach 6-10 kwietnia 2009 r. wyniosła 13.535.052,70 zł i była podstawą do rozliczenia dotacji przez Wojewodę Wielkopolskiego w roku 2009. Organ ustalił, że kwota 454.701,93 zł stanowi dotację pobraną w nadmiernej wysokości i powinna być zwrócona za należnymi odsetkami.