Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2019 r., sygn. II GSK 560/17

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń (spr.) Protokolant asystent sędziego Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 października 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 385/16 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. A. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 października 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. A. (skarżąca) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w Warszawie z dnia [...] lutego 2016 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazała, że decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. organ I instancji orzekł o nałożeniu na skarżącą kary pieniężnej w kwocie 15000 zł. Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia organu I instancji stanowiło:

- nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu- za każdy dzień,

- przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy,

- przekroczenie maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy,

- skrócenie dziennego odpoczynku,

- naruszenie obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy - za każdego kierowcę,

- naruszenie obowiązku wczytywania danych urządzenia rejestrującego - za każdy pojazd,

- nieudzielenie przerwy, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców

z dnia 16 kwietnia 2004 r.(Dz. U. z 2012 r. poz. 1155),