Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. II GSK 5533/16
Gry losowe
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Agata Skorupska po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 września 2016 r. sygn. akt II SA/Go 626/16 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od S. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 14 września 2016 r. o sygn. akt II SA/Go 626/16, oddalił skargę S. K. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie (dalej: Dyrektor IC) z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry.
Sąd I instancji orzekał w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
W toku przeprowadzonej w dniu [...] sierpnia 2011 r. kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych, w lokalu należącym do skarżącej, prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą "[...] S. K.", funkcjonariusze Urzędu Celnego w A. ujawnili podłączony do sieci elektrycznej i sieci internetowej, gotowy do użycia automat do gier - kiosk internetowy o nazwie "e-KIOSK", bez oznaczeń.
Kontrolujący, w drodze eksperymentu, stwierdzili, że gry urządzane na tym automacie mają charakter losowy, a ich wynik nie zależy od zręczności grającego, co oznacza, że urządzanie ich podlega regulacjom ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540; obecny tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 165; w skrócie: u.g.h.). W toku postępowania organ I instancji dopuścił dowód z oględzin automatu oraz włączył do akt postępowania materiał dowodowy z postępowania karno-skarbowego, to jest opinię biegłego sądowego z dnia [...] kwietnia 2014 r., która wskazywała, że badane urządzenie służy do celów komercyjnych, warunkiem uruchomienia gry jest zakredytowanie urządzenia określoną kwotą pieniężną poprzez akceptor banknotów, dzięki którym grający wykupuje czas przeznaczony na korzystanie z urządzenia. Badany terminal nie wypłaca w sposób bezpośredni wygranych pieniężnych lub rzeczowych. Ponadto organ wezwał skarżącą do przedłożenia umowy, na podstawie której sporny automat był eksploatowany w jej lokalu. W odpowiedzi skarżąca oświadczyła, że zagubiła umowę.