Wyrok NSA z dnia 14 sierpnia 2019 r., sygn. II FSK 2913/17

W przypadku zbycia środków trwałych oraz środków trwałych w budowie, o których mowa w art. 26 pkt 2 i 3 ustawy o specjalnym podatku węglowodorowym, należy stosować normę ogólną wynikającą z art. 11 ust. 11 tej ustawy, czyli dokonywać korekty wydatków kwalifikowanych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych 1) P. [...] S.A. z siedzibą w W. 2) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 717/16 w sprawie ze skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 9 listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargi kasacyjne, 2) odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 717/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") po rozpoznaniu skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. (dalej: "Spółka"), uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: "organ interpretacyjny") z dnia 9 listopada 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Podstawą powyższego orzeczenia był art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 9 listopada 2015 r. organ interpretacyjny uznał stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji, za nieprawidłowe.

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem Spółka wniosła skargę do WSA, w której zarzuciła naruszenie art. 11 ust. 11 w zw. z art. 26 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 25 lipca 2014 r. o specjalnym podatku węglowodorowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 979 ze zm., dalej: "u.s.p.w."), przez uznanie, że do środków trwałych oraz środków trwałych w budowie, wymienionych w hipotezie art. 26 pkt 2 i 3 u.s.p.w., należy stosować normę ogólna wynikająca z art. 11 ust. 11 u.s.p.w.