Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2019 r., sygn. II FSK 72/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 września 2017r. sygn. akt I SA/Gd 663/17 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 13 lutego 2017r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku chodowego od osób fizycznych za 2007r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 września 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 663/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za rok 2007.

Sąd zaaprobował ustalenie organu podatkowego, że poczynione przez skarżącego w tym roku wydatki nie zostały pokryte środkami pochodzącymi z ujawnionych źródeł. W szczególności nie dysponował on kwotą 46.000.000 marek niemieckich, która miała pochodzić z pracy na terenie Niemiec i od 1992 r. być przechowywana w gotówce poza systemem bankowym, ani rzekomo pożyczoną od osoby fizycznej kwotą 600.000 euro, ani pochodzącą z kredytu kwotą 4.000.000 zł. Ponadto wobec braku oświadczenia skarżącego o wysokości ponoszonych wydatków na bieżące utrzymanie, prawidłowe było ich uwzględnienie w wysokości określonej statystycznie. Prawidłowo i z odpowiednim wyprzedzeniem zawiadamiano skarżącą o miejscu i terminie przeprowadzania dowodów z zeznań świadków, a pełnomocnika skarżącego - o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym i wypowiedzenia się w jego sprawie. Nie było podstaw do zawieszenia postępowania do czasu rozstrzygnięcia sprawy karnej w związku ze sporządzeniem aktu umowy majątkowej małżeńskiej przez nieupoważnioną osobę, gdyż kwestia ta nie stanowiła zagadnienia wstępnego w postępowaniu podatkowym. Organ podatkowy zdaniem sądu pierwszej instancji prawidłowo też uznał, że prawo organu do wymierzenia skarżącemu zobowiązania podatkowego nie przedawniło się z dniem 31.12.2013 r. ze względu na zawieszenie postępowania kontrolnego do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny zagadnienia zgodności z Konstytucją art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1.01.2007 r. Zarazem, mimo stwierdzenia sprzeczności tego przepisu z Konstytucją, wobec odroczenia terminu utraty mocy obowiązującej nadal stanowił on podstawę prawną prowadzenia i rozstrzygania spraw podatkowych. Ponieważ skarżąca miała w Polsce centrum interesów życiowych i gospodarczych, słusznie została uznana za polskiego rezydenta podatkowego, mimo dysponowania niemieckim certyfikatem rezydencji podatkowej. Wreszcie, skarżąca pozostawała w małżeńskiej wspólności majątkowej aż do roku 2010, gdyż mająca znieść tę wspólność umowa z 1998 r. była bezskuteczna ze względu na niesporządzenie jej przez notariusza.