Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2019 r., sygn. I FSK 1218/17

Termin przedawnienia biegnie od wystawienia pierwotnej faktury, a nie jej skorygowania ani momentu otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Gazeta Prawna nr 238/2019

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (spr.), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej N. sp. z o. o. Oddział w Polsce z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3511/15 w sprawie ze skargi N. sp. z o. o. Oddział w Polsce z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe wrzesień i październik 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od N. sp. z o. o. Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 14 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3511/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę N. Sp. z o.o. Oddział w Polsce z siedzibą w W. (zwana dalej: "skarżącą" lub "spółką") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 listopada 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług. Sąd ten podzielił stanowisko organów podatkowych, że brak było podstaw do zmniejszenia podstawy opodatkowania w związku z uwzględnieniem przez skarżącą faktur korygujących rozliczonych w korektach deklaracji za wrzesień 2014 r. oraz październik 2014 r., gdyż dotyczyły one transakcji udokumentowanych fakturami pierwotnymi, wystawionymi w poszczególnych miesiącach 2006-2008 r., które to zobowiązania uległy przedawnieniu odpowiednio z końcem 2011 r., 2012 r., 2013 r.

2. Skarżąca we wniesionej skardze kasacyjnej zaskarżyła powyższy wyrok w całości, zarzucając, w oparciu o obie podstawy przewidziane w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., dalej zwana: "p.p.s.a."), naruszenie: