Wyrok NSA z dnia 14 maja 2019 r., sygn. II FSK 1599/17

Definicja pojęcia budowli zawarta zarówno w prawie budowlanym jak i w u.p.o.l., przewiduje jednoznacznie, że budowlą jest obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Oznacza to z konieczności, iż najpierw trzeba ustalić, czy dany obiekt należy zakwalifikować jako budynek albo obiekt małej architektury, a dopiero później można rozważać jego kwalifikację jako budowli.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Krawczyk (sprawozdawca), Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E.-O. S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Bd 822/16 w sprawie ze skargi E.-O. S.A. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z dnia 16 września 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z dnia 16 września 2016 r. nr [...], 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku na rzecz E.-O. S.A. z siedzibą w G. kwotę 9867 (słownie: dziewięć tysięcy osiemset sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Bd 822/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę E. S.A. z siedzibą w G. (dalej: skarżąca, spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z dnia 16 września 2016 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r.

Sąd podał, że decyzją z dnia 15 czerwca 2016 r. Burmistrz Miasta R. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2014 r. w kwocie 492.250 zł. Decyzję tę, po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Włocławku decyzją z dnia 16 września 2016 r. utrzymało w mocy. Jak podkreśliło, przedmiot sporu w sprawie stanowiła kwestia sposobu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, położonych na terenie miasta R. i należących do Spółki obiektów budowlanych w postaci stacji transformatorowych i rozdzielni wraz ze znajdującymi się w nich urządzeniami energetycznymi. Według stanowiska organu I instancji, obiekty te należało zaklasyfikować jako budowle w rozumieniu Prawa budowlanego i stosownie do tego opodatkować podatkiem od nieruchomości według zasad określonych dla budowli. Zdaniem Spółki natomiast, sporne obiekty stanowią budynki ze wszystkimi tego konsekwencjami w zakresie sposobu ich opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Organ odwoławczy wymienił obiekty budowlane wykazane przez Spółkę w deklaracji na podatek od nieruchomości. Podał, że organ I instancji dokonując przyporządkowania urządzeń elektroenergetycznych do poszczególnych obiektów oparł się na oględzinach z dnia 24 listopada 2014 r. oraz opinii technicznej sporządzonej przez biegłego rzeczoznawcę, z której wynika, że obiekty są powiązane w sposób techniczno-użytkowy z siecią przesyłu prądu.