Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. I FSK 612/17

Uzasadnienie wyroku musi być tak sporządzone, aby wynikało z niego, dlaczego sąd uznał badany akt administracyjny za zgodny lub niezgodny z prawem, zaś zarzut uchybienia temu wymogowi jest uzasadniony wtedy, gdy sąd pierwszej instancji nie wyjaśni - w sposób adekwatny do celu wynikającego z art. 141 § 4 P.p.s.a. - dlaczego nie stwierdził w rozpoznanej sprawie naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego, ani przepisów procedury w stopniu, który mógłby mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal (sprawozdawca), Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 632/16 w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 14 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. kwotę 1.800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

K. P. (dalej: Strona lub Skarżący) zaskarżył wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 632/16. Wyrokiem tym Sąd oddalił jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: Dyrektor IS) z 14 kwietnia 2016 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. (dalej: Naczelnik US) z 9 listopada 2015 r. określającą zobowiązanie w podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za maj 2012 r. w kwocie 3.115 zł.

Na tle niniejszej sprawy - mając na uwadze jej istotę - wyjaśnić od razu należało, że zasadniczym powodem wydania decyzji było zakwestionowanie Stronie prawa do odliczenia podatku naliczonego z 3 faktur VAT (w deklaracji za maj 2012 r. ujęto na ich podstawie podatek w kwocie łącznej 5.520 zł) wystawionych na jej rzecz przez W. G. (Zakład Usługowy) z uwagi na przyjęcie, że nie dokumentowały one realnych transakcji. W konsekwencji Naczelnik US, powołując się między innymi na przepisy art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a oraz art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.), a także art. 21 § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.; dalej: O.p.), wydał decyzję za maj 2012 r. określając wynik rozliczenia podatku VAT inaczej niż w złożonej deklaracji.