Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. I FSK 514/12

Skarga kasacyjna jest wysoce sformalizowanym środkiem zaskarżenia, do którego koniecznych cech należy również właściwe uzasadnienie. Ma ono zawierać rozwinięcie zarzutów kasacyjnych przez wyjaśnienie, na czym naruszenie polegało i przedstawienie argumentacji na poparcie odmiennej wykładni przepisu, niż zastosowana w zaskarżonym orzeczeniu, lub uzasadnienie zarzutu "niewłaściwego zastosowania" przepisu, zaś w odniesieniu do uchybień przepisom procesowym - wykazanie, że zarzucane uchybienie rzeczywiście mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny, działający jako sąd kasacyjny, nie ma bowiem jakichkolwiek uprawnień do konkretyzowania, uściślania, czy też korygowania zarzutów strony skarżącej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia WSA (del) Danuta Oleś, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1302/11 w sprawie ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 6 czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie rozliczenia w podatku od towarów i usług za marzec 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 135 (słownie: sto trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1302/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 6 czerwca 2011 r., wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżonym rozstrzygnięciem organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia 22 marca 2011 r. określającą skarżącemu w podatku od towarów i usług za marzec 2008 r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 197,00 zł. Powyższe było wynikiem przeprowadzonego przez organy postępowania podatkowego gdzie ustalono, że podatnik prowadząc działalność gospodarczą, pod nazwą P.H.U. "A." P. S., w zakres której wchodziła sprzedaż części samochodowych, opon, samochodów oraz świadczenie usług wulkanizacyjnych, nie uwzględnił w rejestrach prowadzonych dla celów podatku VAT, wenątrzwspólnotowego nabycia opon, a co za tym idzie nie wykazał wynikającego z tej transakcji podatku należnego. Transakcja ta jednak została wykazana w pierwszym kwartale 2008 r., przez podatnika holenderskiego H. D. H. B. E. V. V. [...], [...] VE Z. o nr identyfikacyjnym NL [...], jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na rzecz skarżącego.