Wyrok NSA z dnia 6 marca 2019 r., sygn. I FSK 209/17

Status danego podmiotu jako podatnika, który zamierza skorzystać z prawa, o którym mowa w art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, do dokonania korekty uprzednio zadeklarowanego zobowiązania podatkowego, czyli wynikającego z obowiązku podatkowego zobowiązania do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego podatku (art. 5 Ordynacji podatkowej), należy ustalać według momentu powstania obowiązku podatkowego, a nie czasu składania korekty deklaracji, w której wcześniej skonkretyzował ten obowiązek dokonując samoobliczenia zobowiązania podatkowego.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Rozwoju i Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 października 2016 r. sygn. akt III SA/Gl 360/16 w sprawie ze skargi P. M. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2015 r. nr IBPP3/4512-690/15/MN w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna Ministra Rozwoju i Finansów dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 25 października 2016 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 360/16. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", uchylił zaskarżoną przez P. M. interpretację indywidualną Ministra Finansów z 29 grudnia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, działającego poprzez upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.