Wyrok NSA z dnia 7 marca 2019 r., sygn. I FSK 330/17
Artykuł 141 § 4 P.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia. Ponadto, aby zarzut taki mógł stanowić samodzielną podstawę skargi kasacyjnej, wskazana wada uzasadnienia musi być na tyle istotna, że uniemożliwia kontrolę kasacyjną zaskarżonego wyroku.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Rozwoju i Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 1176/16 w sprawie ze skargi A. sp. z o. o. sp. komandytowa w K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 13 czerwca 2016 r. nr IBPP2/4512-226/16/RSz w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od A. sp. z o. o. sp. komandytowa w K. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organem.
1.1. Wyrokiem z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 1176/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił wydaną wobec A. sp. z o.o. sp. komandytowa w K., interpretację indywidualną Ministra Finansów z 13 czerwca 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że we wniosku o wydanie tej interpretacji Skarżąca wskazała, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej buduje na nabywanych uprzednio nieruchomościach gruntowych budynki mieszkalne wielorodzinne, w których znajdują się przeznaczone na sprzedaż lokale mieszkalne (z ew. pomieszczeniami przynależnymi) zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisu art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054 ze zm., dalej jako: "u.p.t.u."), których sprzedaż podlega opodatkowaniu stawką VAT 8% (wg stanu na dzień sporządzenia wniosku), albowiem żaden z budowanych przez Skarżącą lokali mieszkalnych, nie ma powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2. Lokale w wybudowanych budynkach Skarżąca zbywa odpłatnie, na mocy umów deweloperskich i przedwstępnych, a następnie wykonujących je umów przenoszących własność lokali na nabywców. W budowanych budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, na kondygnacjach podziemnych, znajdować się mogą hale garażowe, które po wybudowaniu budynku i oddaniu go do użytkowania (tj. uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowanie) nie będą stanowiły odrębnych lokali, lecz wejdą w skład części wspólnych całej nieruchomości (dalej: nieruchomość wspólna). Ponadto, działka na której posadowiony jest budynek (dalej: działka gruntu) po wybudowaniu budynku i oddaniu go do użytkowania (tj. uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowanie) także stanowić będzie nieruchomość wspólną. Z prawem własności każdego lokalu w budynku (tj. wyodrębnianej prawnie nieruchomości lokalowej, dla której urządzona zostanie osobna księga wieczysta - dalej: nieruchomość lokalowa) nierozerwalnie związany będzie stosowny (ustalony według przepisów ustawy o własności lokali) udział w nieruchomości wspólnej. Nieruchomość wspólna posiadać będzie odrębną od wszystkich nieruchomości lokalowych księgę wieczystą.