Wyrok NSA z dnia 27 marca 2019 r., sygn. I FSK 1915/16

Treść przepisu art. 165 § 1 O.p., wskazując na dwa sposoby wszczęcia postępowania podatkowego, nie przesądza, w jakich sprawach ww. dwa sposoby, bądź jeden z nich, mogą znaleźć zastosowanie. Kwestię tę rozstrzygają natomiast przepisy materialnego prawa podatkowego, które albo wprost wyznaczają podmiot uprawniony do uruchomienia postępowania w danego rodzaju sprawach, albo też przesądzają to zagadnienie na skutek odpowiedniego ukształtowania instytucji prawa podatkowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 592/16 w sprawie ze skargi P. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 17 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu I instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 592/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. S., Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w S. (dalej powoływanego jako: skarżący, strona, podatnik) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 17 marca 2016 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.

1.2. Powyższy wyrok zapadł na gruncie poniższego stanu faktycznego.

Skarżący wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z żądaniem wszczęcia postępowania podatkowego celem ustalenia wymiaru podatku, ustalenia podstawy prawidłowego naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług, a także ustalenia, kto jest nabywcą usługi świadczonej przez komornika w ramach wykonywanych przez niego czynności egzekucyjnych w sprawie o sygn. akt [...] i na kogo powinna być wystawiona faktura VAT. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że w sprawie o wskazanej wyżej sygnaturze prowadził postępowanie egzekucyjne, w toku którego wydał postanowienie z dnia 5 października 2015 r. ustalając koszty postępowania egzekucyjnego. Postanowienie to zostało zaskarżone przez wierzyciela, w wyniku czego Sąd Rejonowy w S. postanowieniem z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. akt [...] potwierdził prawidłowość ustalenia i pobrania przez komornika opłaty stałej na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2006r., nr 167, poz. 1191 ze zm.), lecz uchylił zapis dotyczący podatku VAT naliczonego w kwocie 913,10 zł. Zdaniem skarżącego, powyższe stanowisko sądu cywilnego jest nieprawidłowe, bowiem podatek od towarów i usług nie powinien obciążać komornika, lecz wierzyciela, jako beneficjenta usługi świadczonej przez komornika. Wobec powyższego skarżący uznał, że przeprowadzenie postępowania podatkowego przez właściwy organ podatkowy jest niezbędne w celu właściwego rozliczenia podatku od towarów i usług.