Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. II FSK 3083/18
Nie można zasadnie przyjmować, że za posiadacza samoistnego nieruchomości w rozumieniu art. 3 ust. 3 u.p.o.l. można uznawać współwłaściciela nieruchomości, który w wyraźny sposób nie manifestuje chęci posiadania samoistnego nieruchomości z pominięciem innego lub innych współwłaścicieli nieruchomości. Przepisy art. 3 ust. 3 i ust. 4 u.p.o.l. nie pozwalają na dzielenie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości według wielkości "faktycznie posiadanych udziałów" w nieruchomości i pomijaniu solidarnego obowiązku zapłaty podatku jako jednego zobowiązania podatkowego obciążającego wszystkich współwłaścicieli.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej " W." sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 260/18 w sprawie ze skargi "W." sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 27 lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za marzec 2016 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 29 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 260/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2017 r.,
poz. 1369 ze zm.) - dalej "p.p.s.a", oddalił skargę "W." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.(Spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z 27 lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości
za marzec 2016 r.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że w sprawie sporna jest wykładnia przepisów prawa materialnego, tj. art. 3 ust. 3 i ust. 4 ustawy z 12 stycznia 1991 r.
o podatkach i opłatach lokalnych (j. t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1785 ze zm.) - dalej "u.p.o.l.", która determinuje z kolei kierunki i granice postępowania dowodowego koniecznego celem ustalenia stanu faktycznego w zakresie umożliwiającym prawidłową subsumpcję przepisów prawa materialnego.