Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. I FSK 226/17

Organ - prowadząc postępowanie w ramach związania określonego w art. 153 p.p.s.a. - działa w szczególnej sytuacji procesowej. Nie może już swobodnie decydować o doborze dowodów, na podstawie których dokonywać będzie ustaleń faktycznych. Jeżeli ze wskazań wynika, jakie konkretne czynności procesowe mają zostać podjęte, to organ jest zobligowany do ich wykonania. Nie może zatem w ponownie prowadzonym postępowaniu pominąć ich lub zastąpić innymi, które w ocenie organu mogą przyczynić się do poczynienia niezbędnych ustaleń faktycznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 1953/15 w sprawie ze skargi N. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz N. S.A. z siedzibą w W. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 21 września 2016 r., sygn. akt: III SA/Wa 1953/15, uchylił zaskarżoną decyzję.

1.2. W uzasadnieniu, Sąd wskazał, że nie można zgodzić się ze skarżącą, że bez formalnego jej powiadomienia przez prokuratora o wszczęciu śledztwa nie mogło dojść do zawieszenia biegu terminu przedawnienia. Zdaniem Sądu, dla zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 1 pkt 6 o.p. wystarczające jest powzięcie informacji przez podatnika o wszczęciu postępowania w sprawie o przestępstwo karno-skarbowe w jakikolwiek sposób. Organy wykazały, że spółka (w osobie prezesa zarządu) była o tym informowana: 1) w toku przesłuchania M. P. w charakterze podejrzanego w dniu 9 października 2009 r., 2) w doręczonym spółce piśmie Dyrektora UKS z dnia 9 marca 2010 r. o powodach odstąpienia od zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli dotyczącej rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku VAT za miesiące I-XII 2006 r., gdzie podano nawet sygnaturę sprawy karnoskarbowej V DS. [...], 3) w doręczonym spółce piśmie Dyrektora UKS z dnia 25 marca 2010 r. informującym skarżącą o zabezpieczeniu faktur wystawionych przez p. B. Co najmniej więc, na początku 2010 r. zostało zapewnione skarżącej pozyskanie informacji o wszczęciu postępowania w sprawie o przestępstw karnoskarbowe. Bieg terminu przedawnienia dotyczący okresów objętych decyzją został więc zawieszony z chwilą wszczęcia, postanowieniem prokuratora z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn. akt V Ds. [...], śledztwa w tej sprawie. Sąd zwrócił także uwagę, że ww. postępowanie karne skarbowe, po przedstawieniu zarzutów M. P., zostało następnie umorzone postanowieniem Prokuratora Prokuratury Okręgowej w W. z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt: V Ds. [...], również w części obejmującej 2006 r. Oznacza to, że termin przedawnienia biegłby dalej od dnia następnego, jednak w międzyczasie skarżąca wniosła skargę na decyzję DIS z dnia 11 marca 2011 r. do tut. Sądu, co stanowiło samodzielną przesłankę zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 2 o.p. Tym samym, w ocenie Sądu, wydana w dniu 27 listopada 2014 r. decyzja Dyrektora UKS nie była wydana w warunkach przedawnienia.