Postanowienie NSA z dnia 18 czerwca 2018 r., sygn. II OSK 1655/18

Odrzucenie skargi

Dnia 18 czerwca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Flasińska, , , po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Łd 203/18 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi M. N. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2018 r., sygn. akt III SA/Łd 203/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i art. 58 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.". Sąd wskazał, że w dniu 15 sierpnia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 658), którą zmieniono między innymi treść art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. Zgodnie z aktualnym brzmieniem tego przepisu, sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu. W art. 2 ww. ustawy nowelizującej wskazano, że regulacje p.p.s.a., w tym art. 3 § 2 pkt 3, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, mają zastosowanie jedynie do postępowań wszczętych po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej, tj. po 15 sierpnia 2015 r. Datą wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego jest dzień doręczenia skargi organowi, którego działalność, bezczynność lub przewlekłość prowadzonego postępowania są przedmiotem skargi (zob. R. Hauser, Komentarz do p.p.s.a., Wydawnictwo Beck 2015., wersja elektroniczna Legalis, czy też postanowienia NSA: z 16 lipca 2013 r., II FSK 1775/13; z 29 maja 2015 r., I OZ 544/15). Sąd wskazał, że skarżąca nadała skargę w placówce pocztowej w dniu 11 stycznia 2018 r., a do organu wpłynęła 17 stycznia 2018 r. Niniejsze postępowanie sądowoadministracyjne zostało wszczęte zatem pod rządami obecnie obowiązujących przepisów. W tych datach sąd administracyjny nie posiadał już kompetencji do rozpoznania skargi złożonej w niniejszej sprawie, ponieważ zgodnie z art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. w jego nowym brzmieniu, skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje na postanowienie, którego przedmiotem jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu (por. postanowienie NSA z 19 lipca 2016 r., II OSK 1544/16). Zaskarżone postanowienie dotyczy właśnie stanowiska wierzyciela odnośnie zgłoszonych zarzutów. Z tego względu wniesiona skarga na to rozstrzygnięcie nie podlega kognicji Sądu, w związku z czym podlega ona odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.