Postanowienie NSA z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. II FSK 1775/13

I. Dla oceny zachowania terminu do wniesienia skargi, o którym mowa w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), nie można przyjąć daty nadania (złożenia) skargi do niewłaściwego organu w rozumieniu art. 54 § 1 p.p.s.a. lub bezpośrednio do sądu administracyjnego. Możliwość wywiedzenia tak brzmiącej normy prawnej z przepisów prawa - art. 53 § 1 i art. 54 p.p.s.a. - w drodze ich wykładni przeczy konstatacji, że dany stan rzeczy nie został objęty uregulowaniem przez ustawodawcę, a tym samym nie ma podstaw do zastosowania analogii (analogia legis) z art. 125 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm.), art. 369 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), czy też art. 65 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267).

II. W świetle art. 182 § 1 i 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny nie jest obowiązany do orzekania na posiedzeniu niejawnym w przypadkach tamże wymienionych, na co wskazuje zastosowanie przez ustawodawcę w obu ww. przepisach wyrażenia „może”. Wybór rodzaju posiedzenia, na którym zostanie rozpoznana skarga kasacyjna, ustawodawca pozostawił do uznania Sądu.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Stanisław Bogucki po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 38/13 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 26 listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu postanawia: oddalić skargę kasacyjną.