Postanowienie NSA z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. I OSK 341/18

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych B. C. j i Związku Z. w O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 października 2017 r., sygn. akt III SA/Gd 751/17 odrzucającego skargę B. C. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia [...] maja 2017 r. w przedmiocie propozycji zatrudnienia postanawia: oddalić skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 października 2017 r., sygn. akt III SA/Gd 751/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę B. C. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia [...] maja 2017 r., którym złożył B. C. propozycję zatrudnienia w Izbie Administracji Skarbowej w Gdańsku.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że propozycja zatrudnienia została przez skarżącą przyjęta, a zatem stosunek służby uległ przekształceniu w stosunek pracy, zgodnie z art. 171 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948), "przepisy wprowadzające". W ocenie Sądu propozycja ta stanowi bowiem akt woli, a nie władzy (swego rodzaju ofertę) organu administracji, który zmierza do nawiązania z funkcjonariuszem stosunku pracy w miejsce istniejącego dotychczas stosunku służbowego. Akt ten nie rodzi samoistnie żadnych skutków prawnych. Dopiero jego akceptacja, odmowa akceptacji lub upływ określonego terminu rodzą skutki w sferze stosunku służbowego funkcjonariusza, który nie ma obowiązku określonego zachowania się w tej sytuacji. Może on propozycję przyjąć, odrzucić lub zachować się biernie. W ocenie Sądu I instancji propozycja zatrudnienia, będąca przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie, nie stanowi czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Nie jest ona także decyzją administracyjną zaliczoną przez ustawodawcę do kognicji sądów administracyjnych.