Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie NSA z dnia 23 stycznia 2018 r., sygn. II OSK 3218/17

Odrzucenie skargi; Ochrona środowiska

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych A. z siedzibą w W. oraz Z.K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 27 października 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 639/17 odrzucającego skargę Z.K. na uchwałę Sejmiku Województwa Śląskiego z 17 listopada 2014 r. nr IV/57/3/2014 w przedmiocie programu ochrony powietrza postanawia: oddalić skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 15 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę Z.K. (dalej jako "skarżący") na uchwalę Sejmiku Województwa Śląskiego z 17 listopada 2014 r. w przedmiocie programu ochrony powietrza.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną uchwałą Sejmik Województwa Śląskiego przyjął Program ochrony powietrza dla terenu Województwa Śląskiego mający na celu osiągnięcie poziomów dopuszczalnych substancji w powietrzu oraz pułapu stężenia ekspozycji. Jako podstawę uchwalenia uchwały wskazano art. 91 ust. 3 oraz art. 92 ust. 1 c ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r., poz. 1232 ze zm. - dalej jako "p.o.ś.").

Pismem z 13 kwietnia 2017 r. skarżący wezwał Sejmik Województwa Śląskiego do usunięcia naruszenia prawa przez uchylenie powyższej uchwały i podjęcie aktu, przyjmującego program, który pozwoli osiągnąć dopuszczalne i docelowe wartości niektórych substancji w powietrzu w możliwie najkrótszym okresie. Skarżący podniósł, że kwestionowana uchwała naruszyła jego interes prawny, którego nie należy pojmować restrykcyjnie, gdyż byłoby to niezgodne z prawem unijnym. Jednocześnie uchwała rażąco narusza prawo, a w szczególności art. 91 ust. 9 a w związku z art. 91 ust. 1-5 p.o.ś. oraz w związku z art. 13 i 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystego powietrza dla Europy (Dz.U. UE z 2008 r. Nr 152, str. 1 ze zm., dalej jako "dyrektywa CAFE").

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00