Wyrok NSA z dnia 27 listopada 2018 r., sygn. II OSK 2912/16

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) sędzia del. WSA Tomasz Grossmann Protokolant: asystent sędziego Aleksandra Tokarczyk po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 1049/15 w sprawie ze skargi M.W. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w ramach nadzoru budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 lutego 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 1049/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.W. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w ramach nadzoru budowlanego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy:

Decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla [...] umorzył postępowanie administracyjne w sprawie połączenia i zmiany sposobu użytkowania komórek lokatorskich oznaczonych nr 1-6 znajdujących się w poziomie podziemnym (-1) budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. [...] w [...].

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Wspólnota Mieszkaniowa [...] w [...].

Na skutek tego odwołania decyzją z dnia [...] lutego 2015 r., na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj.: Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.), Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, iż z decyzji organu pierwszej instancji wynika, że w sprawie zaszła przesłanka do umorzenia postępowania w postaci braku możliwości ustalenia miejsca pobytu właściciela komórek, a co za tym idzie brak możliwości skutecznego powiadomienia tej osoby o zamiarze przeprowadzenia oględzin. W tej sytuacji organ odwoławczy wyjaśnił, że z akt wynika, iż M.W. w dniu 25 czerwca 2014 r. odebrał osobiście korespondencję od firmy [...] sp. z o.o. pod adresem ul. [...] m. [...],[...]. W związku z powyższym uznać należy, że adres ten jest prawidłowym adresem, na który należy inwestorowi doręczać wszelkie pisma i rozstrzygnięcia administracyjne. Powyższe wynika również z faktu, że na każdej nieodebranej przesyłce organu powiatowego, która była kierowana do M.W. na ww. adres, znajduje się adnotacja "zwrot nie podjęto w terminie". Dlatego tego też brak jest podstaw do uznania, że adres, na który doręczana była do tej pory korespondencja, jest nieprawidłowy. Ponadto zaznaczono, że k.p.a. przewiduje inne formy doręczania korespondencji, niż za pośrednictwem operatora pocztowego. Nadto organ odwoławczy nie zgodził się z twierdzeniem organu pierwszej instancji, że brak na drzwiach komórek jakichkolwiek szyldów świadczących o działalności gospodarczej uzasadnia twierdzenie, że nie nastąpiła zmiana sposobu ich użytkowania i nie jest prowadzona żadna działalność gospodarcza.