Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2018 r., sygn. I OSK 53/18

Ubezpieczenie społeczne; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Teresa Zyglewska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego M. R. po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 876/16 w sprawie ze skargi P. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 21 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

Powyższy wyrok został wydany przez Sąd I instancji mając na względzie następujący stan faktyczny i ocenę prawną.

P. S. złożył wniosek o przyznanie mu renty z tytułu niezdolności do pracy, na podstawie artykułu 83 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm., dalej również "ustawa"). Prezes ZUS [...] września 2014 r. wydał decyzję odmawiającą przyznania tego świadczenia, ponieważ z akt sprawy nie wynikały żadne okoliczności o charakterze szczególnym, które uzasadniałyby brak odpowiednio długiego stażu ubezpieczeniowego, ani też usprawiedliwiałyby przerwy w ubezpieczeniu w latach 1991-1993 i 1997-2013.

Prezes ZUS decyzją z [...] listopada 2014 r. utrzymał w mocy własną decyzję z [...] września 2014 r. wskazując, że wprawdzie nowa dokumentacja, nadesłana przez P. S., pozwoliła na doliczenie do jego stażu ubezpieczeniowego 1 roku i 1 miesiąca za lata 1991-1992, jednak nie zmieniło to faktu braku jakiegokolwiek okresu ubezpieczenia w 10-leciu ocenianym do uprawnień oraz przerwy w zatrudnieniu, obejmującej lata 1997-2013. Nie stwierdzono też, by poza powołaniem się na fakt istnienia bezrobocia oraz rejestracji w charakterze bezrobotnego wykazano istnienie okoliczności szczególnych, które przez 16 lat po 1997 r. wykluczały aktywność zawodową P. S.