Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2018 r., sygn. II OSK 324/18

Budowlane prawo; Administracyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt II SA/Po 259/17 w sprawie ze skargi J. K. i A. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt II SA/Po 259/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi J. K. i A. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę: 1) uchylił zaskarżoną decyzję, 2) zasądził od Wojewody [...] solidarnie na rzecz skarżących kwotę 980 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Wojewoda [...], wnosząc o jego uchylenie w całości i oddalenie skargi, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, jak również o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a., zarzucono naruszenie:

a) art. 13 ust. 3 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 961, zwana dalej u.i.e.w.), poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że mimo iż przepisy u.i.e.w. nie znajdowały zastosowania przy merytorycznej ocenie kwestii związanych z zatwierdzaniem projektu budowlanego i udzielaniem pozwolenia na budowę, interes prawny skarżących może być wywodzony z art. 4 ust. 1 pkt 2 u.i.e.w., oraz błędne uznanie, że kontrola obszaru oddziaływania inwestycji powinna zostać przeprowadzona w oparciu o zapisy tej ustawy,