Wyrok NSA z dnia 11 września 2018 r., sygn. I OSK 1260/17

Złożenie wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty przez osobę uprawnioną w terminie określonym w art. 5 ust. 1 ustawy zabużańskiej skutkuje wszczęciem postępowania administracyjnego również w stosunku do wszystkich pozostałych osób uprawnionych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski (spr.) Protokolant st. asystent sędziego P.K. po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1815/16 w sprawie ze skargi A.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A.K. na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1815/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

W dniu 11 października 2006 r. A.K. złożył wniosek w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty za pozostawiony na [...] majątek A. wraz z przyległością B.

Po rozpatrzeniu wniosku Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2014r., nr [...] potwierdził A.K. prawo do rekompensaty w związku z pozostawieniem przez jego matkę I.K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości A. i miejscowości B. powiat [...]., województwo [...], w części dotyczącej [...] zamku A. o powierzchni [...] m2, kaplicy rodzinnej o powierzchni [...] m2 oraz [...] ha ziemi stanowiącej park zamkowy. Równocześnie Wojewoda odmówił potwierdzenia prawa do rekompensaty za drzewostan i nasadzenia kompleksu parkowego w zamku A. Następnie Wojewoda [...]decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] potwierdził A.K. prawo do rekompensaty w związku z pozostawieniem przez I.K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości A. i miejscowości B., na którą składał się grunt o łącznej powierzchni [...] ha, w tym: [...] ha lasów liściastych i iglastych oraz [...] ha gruntów ornych, położony w powiecie [...]., w województwie [...]. Obie te decyzje stały się ostateczne.