Wyrok NSA z dnia 12 października 2018 r., sygn. I OSK 1629/18

Pomoc społeczna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia NSA Zygmunt Zgierski, Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Rączka, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Sz 1087/17 w sprawie ze skargi J. Ż. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej i zasiłku dla bezrobotnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia od J. Ż. na rzecz Wojewody Zachodniopomorskiego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 stycznia 2018r. sygn. akt II SA/Sz 1087/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę J. Ż. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] sierpnia 2017r., nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej i zasiłku dla bezrobotnego.

Wspominany wyrok zapadł w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny:

Starosta Koszaliński decyzją z dnia [...] lipca 2017r. Nr [...], powołując się na art. 9 ust. 1 pkt 14a, art. 33 ust. 4 pkt 8 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2017r. poz. 1065 ze zm.), przywoływaną dalej jako "ustawa o promocji zatrudnienia", orzekł o utracie przez J. Ż. statusu osoby bezrobotnej i zasiłku dla bezrobotnych z dniem 8 lipca 2017r. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że strona nie podjęła po otrzymanym skierowaniu formy pomocy określonej w ustawie, tj. zatrudnienia, a podana w jego oświadczeniu przyczyna została uznana za nieuzasadnioną. Skarżący wniósł od niej odwołanie, w którym podał, że otrzymując ofertę pracy z PUP w [...] do firmy [...] od razu się udał w to miejsce. Osobą do kontaktu była pani K. F., która kazała mu czekać na korytarzu, natomiast po upływie jakiegoś czasu przyszła osoba, która zaprowadziła go do kierownika. J. Ż. podniósł ponadto, że kierownik kazał mu czekać pod drzwiami, w wąskim, brudnym i ciemnym bez okien korytarzu, bez krzeseł i nie podał, o której może z nim rozmawiać, oraz, że w tym miejscu stał godzinę, nikt się jego osobą nie zainteresował, a kierownik w tym czasie wychodził z pokoju trzy razy. Skarżący podniósł także, że w związku z dokonanym wpisem na skierowaniu przez panią K. F., że odmawia on kontaktu z kierownikiem zakładu, sam dokonał na nim stosownego wpisu.